Blog

  • Przychodnia Weterynaryjna Fauna, Tychy

  • KCS czyli zespół suchego oka

    Zanim opowiemy Wam o tym, co to jest za choroba, zaczniemy od fizjologii oka. Zdrowe oko jest nawilżane i przemywane przez wydzielany przez gruczoły łzowe, Meiboma oraz gruczoły Zeissa i Mola - film łzowy.

    Czy wiecie z czego składa się łza?

    Okazuje się, że łzy mają aż trzy warstwy:
    1) zbudowana z cukru i białka, aby łza przykleiła się do rogówki,
    2) wodnista – po to by rogówka była nawilżona i mokra,
    3) tłuszczowa – żeby zapobiegać wysychaniu wody oraz utrzymać resztę filmu łzowego na rogówce.
    Kiedy naszemu zwierzakowi brakuje którejś z tych warstw lub wydzielana jest zbyt mała ilość łez, możemy mówić o chorobie zwanej zespołem suchego oka. W konsekwencji tego schorzenia, rogówka psa lub kota staje się sucha, co powoduje zapalenie spojówki i rogówki.

    Przyczyny takiego stanu dzielimy na:

    • wrodzone – kiedy zwierzę rodzi się z nieprawidłowym gruczołem łzowym lub całkowitym jego brakiem,
    • nabyte - wywołane przez choroby autoimmunologiczne, cukrzycę, chorobę Cushinga, niedoczynność tarczycy, choroby zakaźne, polekowe, nowotworowe lub spowodowane przez przyczyny neurogenne a także może wystąpić w efekcie urazów.


    KCS towarzyszą rozmaite objawy kliniczne w zależne od ciężkości przebiegu choroby, od tego jak długo trwa, czy jest jedno- lub obuoczny.

    Do najczęstszych objawów zaliczamy:

    • śluzowy lub śluzowo-ropny wypływ z oka,
    • kurcz powiek i mrużenie oczu, który mówi nam o znacznym dyskomforcie i suchości oka,
    • przekrwienie spojówek, zaczerwienienie i podrażnienie,
    • suchość oraz brak połysku rogówki,
    • ból oka,
    • światłowstręt,
    • wysunięcie się trzeciej powieki,
    • wrzód rogówki,
    • pokrycie oka przez czarny barwnik, co może doprowadzić do całkowitej ślepoty.



    Diagnostyka polega na wykonaniu testu łzowego Schirmera.
    Papierową bibułkę z podziałką milimetrową wkłada się pod powiekę i w zależności na jaką długość papierek zamoknie, tak oceniamy ilość wydzielanych łez. Wartość prawidłowa to powyżej 15mm na minutę.

    Leczenie:

    Dobiera się je do każdego pacjenta indywidualnie, w zależności od przyczyny i nasilenia objawów. Najczęściej polega na podawaniu kropli do oczu o działaniu przeciwzapalnym, stymulującym wydzielanie łez i zmniejszającym ból oraz mocnym nawilżaniu suchego oka.
    Często występuje bardzo dobra odpowiedź na leczenie, jednak u niektórych pacjentów nie odnosi się 100% sukcesu terapeutycznego. Należy pamiętać, że w większości przypadków jest to choroba dożywotnia i wymaga stosowanie kropli do oczu do końca życia zwierzęcia.